Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

ventris N M

  • 1 venter

    ventris
    the stomach, belly, abdomen.

    Latin-English dictionary of medieval > venter

  • 2 onus

    ŏnus (in good MSS. also wr. hŏnus), ĕris, n. [etym. dub.; cf. Sanscr. anas, a wagon for freight], a load, burden (cf. pondus).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    oneris maximi pondus,

    Vitr. 10, 8:

    onus sustinere,

    Plaut. As. 3, 3, 68:

    cum gravius dorso subiit onus (asellus), Hor S. 1, 9, 20: tanti oneris turris,

    Caes. B. G. 2, 30: ad minimum redigi onus, Ov M. 14, 149.—
    B.
    In partic.
    1.
    Of goods, baggage, etc., a load, lading, freight, cargo:

    insula Delos, quo omnes undique cum mercibus atque oneribus commeabant,

    Cic. Imp. Pomp. 18, 55:

    onera afferuntur,

    Plin. 6, 23, 26, § 104:

    (naves) ad onera et ad multitudinem jumentorum transportandam paulo latiores,

    Caes. B. G. 5, 1, 2:

    jumentis onera deponere,

    loads, packs, id. B. C. 1, 80.—
    2.
    Poet., the burden of the womb, the fœtus, embryo:

    gravidi ventris,

    Ov. Am. 2, 13, 1; id. F. 2, 452; id. H. 4, 58; Phaedr. 1, 18, 5. —
    3.
    The excrements:

    ciborum onera reddere,

    Plin. 8, 27, 41, § 97:

    duri ventris solvere,

    Mart. 13, 29, 2.—
    II.
    Trop
    A.
    A burden, in respect of property, i. e. a tax or an expense (usually in the plur.):

    municipium maximis oneribus pressum,

    Cic. Fam. 13, 7, 2:

    haec onera in dites a pauperibus inclinata,

    Liv. 1, 43:

    patria,

    Suet. Calig. 42:

    haerere in explicandis oneribus,

    id. Dom. 12 init.:

    oneribus novis turbantur provinciae,

    Tac. A. 4, 6.—
    B.
    A load, burden, weight, charge, trouble, difficulty of any kind (so most freq. in Cic.; cf. molestia): magni sunt oneris;

    quicquid imponas, vehunt,

    capable of bearing great burdens, Plaut. Most. 3, 2, 95:

    quae (senectus) plerisque senibus sic odiosa est, ut onus se Aetnā gravius dicant sustinere,

    Cic. Sen. 2, 4:

    onus atque munus magnum,

    id. de Or. 1, 25, 116:

    hoc onus si vos adlevabitis,

    id. Rosc. Am. 4, 10:

    officii,

    id. ib.:

    probandi,

    the burden of proof, obligation to prove, Dig. 31, 1, 22; Cic. Rep. 1, 23, 37:

    oneri esse,

    to be a burden, Liv. 23, 43; Vulg. 2 Reg. 15, 33:

    neque eram nescius, quantis oneribus premerere susceptarum rerum,

    Cic. Fam. 5, 12, 2:

    epici carminis onera lyrā sustinere,

    Quint. 10, 1, 62.—
    C.
    (Eccl. Lat.) The burden of a prophecy, the woes predicted against any one:

    Babylonis,

    Vulg. Isa. 13, 1:

    Tyri,

    id. ib. 23, 1.—With subj.gen.:

    Domini,

    Vulg. Jer. 23, 33:

    verbi Domini,

    id. Zach. 12, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > onus

  • 3 tortura

    tortūra, ae, f. [torqueo] (post-class.).
    I.
    A twisting, wreathing:

    sarmenti,

    Pall. Febr. 9, 8.—
    II.
    Torment, torture: ventris, the gripes. colic. = tormina:

    tortura et extensio ventris dolorque,

    Veg. Vet. 1, 40 fin.; 2, 55.

    Lewis & Short latin dictionary > tortura

  • 4 attenuō (adt-)

        attenuō (adt-) āvī, ātus, āre    [ad + tenuo], to make thin, attenuate, lessen, diminish: iuvenum corpora, O.: sortes attenuatae, the tablets had diminished (a sign of adversity), L.—Fig., to reduce, impair, lessen, diminish, weaken: insignem, to abase, H.: (legio) proeliis attenuata, Cs.: caede vires, L.: bellum expectatione, make less formidable: voragine ventris opes, waste, O.: curas, O.

    Latin-English dictionary > attenuō (adt-)

  • 5 caecus

        caecus adj. with (once in H.) comp.    [SCA-], not seeing, blind: qui caecus annos multos fuit: corpus, the blind part, back, S. — Prov.: ut si Caecus iter monstrare velit, H.: apparet id quidem etiam caeco, a blind man can see that, L.— Fig., of persons, mentally or morally blind, blinded: non solum ipsa Fortuna caeca est, sed eos efficit caecos, etc.: mater caeca crudelitate: cupidine, S.: amentiā: quem mala stultitia Caecum agit, H.: mens, Ta.: ad has belli artes, L.: Hypsaeā caecior, H.—Of wolves: quos ventris Exegit caecos rabies, blind to danger, V.—Meton., of passions: avaritia: praedae cupido, O.: amor sui, H.: festinatio, L.: timor, Ph. — Praegn., blind, at random, vague, indiscriminate, aimless: caecae suspitionis tormentum: caeca regens filo vestigia, V.: consilium, rash: casus.—Not seen, not discernible, invisible, concealed, hidden, obscure, dark: vallum, Cs.: fores, private, V.: tabes, O.: volnus, in the back, V.: domūs scelus, V.: viae, blind ways, Tb.: res caecae et ab aspectūs iudicio remotae: fata, H.: eventus, V.: tumultus, secret conspiracies, V.: stimuli in pectore, O.: murmur, muffled, V. — Obstructing the sight, dark, gloomy, thick, dense, obscure: nox, Ct.: caligo, V.: in nubibus ignes, i. e. deepening the gloom, V.: domus, without windows: pulvis, V.: acervus, chaotic, O.: quantum mortalia pectora caecae Noctis habent! i. e. dissimulation, O.: exspectatio, i. e. of an uncertain result: crimen, that cannot be proved, L.
    * * *
    I
    caeca -um, caecior -or -us, caecissimus -a -um ADJ
    blind; unseeing; dark, gloomy, hidden, secret; aimless, confused, random; rash
    II

    Latin-English dictionary > caecus

  • 6 cōgō

        cōgō coēgī, coāctus, ere    [com- + ago], to drive together, collect, crowd, bring together, summon, congregate, convene: certe cogit is qui congregat homines: coacti sunt si, etc.: pecus, V.: talenta ad quindecim Coëgi, collected, T.: pecunias, to exact: pecuniam a civitatibus, to extort: ad iudicium familiam, Cs.: concilio coacto, Cs.: (equites) ex Latio, levy, S.: copias in unum locum, Cs.: ingens coacta vis navium est, L.: milites in provinciam, L.: ad militiam aliquos, S.: auxilia undique, V.: senatum, to convene, L.: cogimur in senatum: coguntur senatores gratiā: in senatum acerbe cogi, to be summoned: ovīs stabulis, V. — Of fluids, to thicken, condense, curdle, coagulate, gather: caelum in quo nubes coguntur: in nubem cogitur aër, V.: frigore mella, V.: lac coactum, O. — To contract, narrow, straiten: saltus in artas coactus fauces, L.: amnem in tenuem alvum, Cu.—To force, drive, press: quercum cuneis coactis scindere, V.: vitīs in sulcum, V.—With agmen, to bring up the rear, L.: ut nec agmen cogamus, are the last: stellae, quarum agmina cogit Lucifer, O. — Fig.: in angustum meae coguntur copiae, my resources are brought into straits, T.: me defensionis in semihorae curriculum, restrict. — To urge, force, compel, constrain: coactus legibus Eam uxorem ducet, T.: tam vehemens fui quam cogebar: vis cogendae militiae, L.: huic leges cogunt nubere hanc, T.: Orgetorigem causam dicere, Cs.: Iugurtham spem salutis in fugā habere, S.: vi ut rediret, T.: ut vos eum condemnetis: vi, ut eos paterentur, etc., Cs.: senatus cogitur ut decernat, ut, etc.: ingratiis ad depugnandum omnes, N.: ad proelia, V.: alquem in deditionem, L.: et scis in breve te cogi (of a book), are rolled up tightly, H.: finitumos armis sub imperium suum, S.: quod vos vis cogit, id, etc., T.: quod sua quemque mala cogebant, L.: quid non mortalia pectora cogis? V.: ad id, quod natura cogeret, accelerare, N.: quidquid cogebat ventris furor, Iu.: Invitus feci, lex coëgit, T.: ‘non licet.’ At causa cogit: vagi quas nox coëgerat sedes habebant, S.: nullo cogente, spontaneously, O.: lacrimae coactae, forced, V.: lacrimae coactae, uncontrollable, O.: nihil feci nisi coactus, on compulsion: coactus metu.— To conclude: ex quibus id cogitur.
    * * *
    cogere, coegi, coactus V TRANS
    collect/gather, round up, restrict/confine; force/compel; convene; congeal; felt

    Latin-English dictionary > cōgō

  • 7 cūr

        cūr or (older) quōr, adv.    [quoi + rei].    I. Interrog., why? wherefore? for what reason? quor amat? T.: Me. Non possum. Ch. Quor non? T.: cur ego plebeios magistratūs... video? etc., L.: Obsequium ventris mihi perniciosius est cur? H. —Implying dissatisfaction: Sed quid ego? quor me excrucio? T.: Cur me querelis exanimas tuis? H.: Eheu me miserum, quor non aut istaec mihi Aetas et formast, etc., T.: cur ego tecum non sum?: quor simulas igitur? T.: cur enim, inquies, etc.—With potential subj., in excuse or deprecating censure: cur aliquos amitteret? etc., Cs.: ‘at propinquis placuit.’ Cur non placeret, cum, etc. —Implying a logical conclusion: animo si isto eras, cur non cecidisti, etc., N.—    II. Relat., for what reason, wherefore, why, to what purpose, from what motive: duae causae sunt, cur tu debeas, etc.: causa nulla est, cur: Est vero cur quis nolit, etc.? is there any reason why? O.: quid est, cur tu sedeas?: ne cui sit vestrum mirum, cur, etc., T.: demiror, cur dicas, at your saying.—On account of which, by reason of which, wherefore, that: Quid obstat, quor non fiant, T.: Erat nihil cur properato opus esset: en cur arator factus sit: quid sibi (Caesar) vellet, cur veniret? etc., what did he want, that he should come for it? etc., Cs.: ne doleas, cur tibi iunior paeniteat, complaining that, etc., H.: superest, cur vivere sustineam, proles, for whose sake, O.
    * * *
    why, wherefore; for what reason/purpose?; on account of which?; because

    Latin-English dictionary > cūr

  • 8 improbus (in-pr-)

        improbus (in-pr-) adj.    with comp. and sup, not good, bad, wicked, reprobate, abandoned, vile, base, impious, bold, shameless, wanton: nequam et improbus: longe post natos homines improbissimus: fugit improbus, the rogue, H.: fit ubi neglegas malus inprobior, S.: anguis, voracious, V.: annis, by his youth, Iu.: Fortuna adridens infantibus, mischievous, Iu.—Of things, wicked, shameless, outrageous, base: verba improbissima: ora (leonis), V.: divitiae, H.: oratio, Cs.: dicta, licentious, O.: lex improbissima: testamentum, illegal. —Restless, indomitable, persistent: labor, V.: improbo Iracundior Hadriā, untamable, H.: ventris rabies, insatiate, V.

    Latin-English dictionary > improbus (in-pr-)

  • 9 obsequium

        obsequium ī, n    [SEC-], compliance, yieldingness, complaisance, indulgence: Obsequium amicos parit, T.: Antonium obsequio mitigavi: ventris, i. e. gluttony, H.: peritura amantis Obsequio, to her lover, O.: Flectitur obsequio ramus, by its pliancy, O.—Obedience, allegiance: in populum R., L.: erga vos, L.
    * * *
    compliance (act/form/sex/orders); consideration/deference/solicitude; services; obedience/allegiance/discipline (military); tractability/docility (animals); servility/subservience/obsequiousness; ceremony (Bee); attendance; retinue

    Latin-English dictionary > obsequium

  • 10 onus

        onus eris, n    [AN-], a load, burden: tanta onera navium, ships of so great burden, Cs.: clipei ingens, V.: minimum, O.: gravius dorso, heavier than he can carry, H.—A load, lading, freight, cargo: cum oneribus commeabant: iumentis onera deponere, packs, Cs.—The burden of the womb, foetus, embryo: gravidi ventris, O., Ph.—Fig., a burden, tax, expense: quod vobis oneris imposuit lex: municipium maximis oneribus pressum: haec onera in dites a pauperibus inclinata, L.: exempti oneribus, Ta.—A load, burden, weight, charge, trouble, difficulty: Paupertas mihi onus visumst, T.: his graviora onera iniungebat, Cs.: onus se Aetnā gravius sustinere: hic onus horret, H.: quibus coger oneri esse, to be a burden, S.
    * * *
    load, burden; cargo

    Latin-English dictionary > onus

  • 11 perniciōsus

        perniciōsus adj. with comp. and sup.    [pernicies], destructive, ruinous, baleful, pernicious: lubido, S.: flamma: leges, Cs.: scripta auctori perniciosa suo, O.: morbi perniciosiores: Obsequium ventris mihi perniciosius est, H.: perniciosissimum fore, si, etc., N.— Plur n. as subst, baneful things: perniciosa loquebatur, talked injuriously: petuntur, Iu.
    * * *
    perniciosa, perniciosum ADJ
    destructive, dangerous, pernicious

    Latin-English dictionary > perniciōsus

  • 12 prōluviēs

        prōluviēs —, f    [pro+3 LV-], an overflow, inundation: mira.— Refuse, filth: foedissima ventris, V.
    * * *
    overflow, flood; bodily discharge

    Latin-English dictionary > prōluviēs

  • 13 rabiēs

        rabiēs —, em, e, f    [RAB-], rage, madness, frenzy: velut iniectā rabie ad arma ituri, L.: Statque canum rabie (Scylla), i. e. canibus rabidis, O.—Fig., violent passion, extreme excitement, rage, anger, fury, fierceness, eagerness: huius rabies quae dabit, i. e. what he will do in his furious love, T.: sine rabie: Archilochum proprio rabies armavit iambo, H.: civica, the fury of civil war, H.: edendi, V.: Et rabie fera corda tument, i. e. inspiration, V.: fatalis temporis, L.: ventorum, O.: Canis, fierce heat, H.: ventris, i. e. ravenous hunger, V.
    * * *

    Latin-English dictionary > rabiēs

  • 14 venter

        venter tris, m    the belly, paunch: quasi (fabā) mens, non venter infletur: inanis, stomach, H.: iratum ventrem placare, i. e. appetite, H.: dediti ventri, S.: magno Servorum ventres, i. e. the support of slaves, Iu.—The womb: sua conplevit tempora venter, O.: homines in ventre necandos Conducit, Iu.—In the phrase, ventrem ferre, to be pregnant, L.—The unborn child, embryo, foetus: Tuus, H.—A belly, swelling, protuberance: Quo modo... Cresceret in ventrem cucumis, V.: lagenae, Iu.
    * * *
    stomach, womb; belly

    Latin-English dictionary > venter

  • 15 vorāgō

        vorāgō inis, f    [voro], an abyss, gulf, whirlpool, depth, chasm: submersus equus voraginibus: vastāque voragine gurges Aestuat, V.: neque eam voraginem coniectu terrae expleri potuisse, L.: ventris, O.—Fig.: vos geminae voragines scopulique rei p.: patrimoni, spendthrift: vitiorum, abyss.
    * * *
    deep hole, chasm, watery hollow

    Latin-English dictionary > vorāgō

  • 16 cuniculum

    excrement, filth; (fluxus ventris); (menstrual discharge?)

    Latin-English dictionary > cuniculum

  • 17 asperitas

    aspĕrĭtas, ātis, f. [asper], the quality of asper, unevenness, roughness (opp. 2. levitas).
    I.
    Lit.:

    saxorum asperitates,

    Cic. N. D. 2, 39, 98:

    asperitas viarum,

    id. Phil. 9, 1, 2:

    locorum,

    Sall. J. 75, 2:

    angustiae locorumque asperitas,

    Liv. 32, 12 fin.; 43, 21; 44, 5 al.:

    linguae,

    Plin. 11, 37, 65, § 172:

    ventris,

    id. 11, 37, 79, § 201:

    squamarum,

    Gell. 2, 6:

    faucium,

    Plin. 30, 4, 11, § 32:

    animi asperitas seu potius animae,

    hoarseness, id. 22, 24, 51, § 111:

    ob asperitatem hiemis,

    roughness, severity, Tac. A. 4, 56:

    asperitas frigorum abest,

    id. Agr. 12:

    densaque cedit Frigoris asperitas,

    Ov. F. 4, 88 al.:

    asperitas luti,

    dryness, barrenness of the clay, Vitr. 2, 3.—Of raised work (cf. 1. asper, I., and exaspero):

    vasa anaglypta in asperitatemque excisa,

    with figures in basrelief, Plin. 33, 11, 49, § 139.—
    B.
    Transf.
    1.
    Of taste, harshness, sharpness, acidity, tartness:

    vini,

    Plin. 14, 19, 24, § 120:

    pomi,

    id. 12, 10, 21, § 38:

    aceti,

    id. 9, 35, 58, § 120:

    aquarum,

    the brackish taste of water, id. 12, 9, 20, § 37 al. —
    2.
    Of hearing, roughness, harshness of tone:

    vocis,

    Lucr. 4, 542:

    soni,

    Tac. G. 3.—
    3.
    Of sight, inequality, contrast:

    cum aspectus ejus scaenae propter asperitatem eblandiretur omnium visus,

    on account of the contrast of light and shade, Vitr. 7, 5:

    intercolumniorum,

    id. 3, 3.—
    II.
    Trop.
    A.
    Of moral qualities, roughness, harshness, severity, fierceness, asperity:

    si quis eā asperitate est et immanitate naturae, congressus ut hominum fugiat atque oderit, etc.,

    Cic. Lael. 23, 87:

    avunculi,

    Nep. Att. 5, 1:

    patris,

    Ov. M. 9, 752:

    artibus ingenuis Pectora mollescunt, asperitasque fugit,

    id. P. 1, 6, 8:

    asperitatis et invidiae corrector,

    Hor. Ep. 2, 1, 129.—Of a rigid, austere manner of life: quam illorum (Stoicorum) tristitiam atque asperitatem fugiens Panaetius nec acerbitatem sententiarum nec disserendi spinas probavit, Cic. Fin. 4, 28, 79; cf. 1. asper, II. A.—And of rudeness in external appearance, opp. to a polished, cultivated bearing:

    asperitas agrestis,

    Hor. Ep. 1, 18, 6.—
    B.
    Of things, adversity, reverse of fortune, trouble, severity, difficulty (cf. 1. asper, II. B., and acerbitas):

    in his vel asperitatibus rerum vel angustiis temporis obsequar studiis nostris,

    Cic. de Or. 1, 1, 3:

    asperitas belli,

    Sall. J. 29, 1:

    remedii,

    Tac. A. 1, 44.—Of style, roughness, harshness, trachutês (cf. 1. asper, II. B.):

    oratio in quā asperitas contentionis oratoris ipsius humanitate conditur,

    Cic. de Or. 2, 53, 212. judicialis asperitas, id. ib. 2, 15, 64; so Quint. 1, 8, 11; 10, 5, 14 (cf. id. 11, 3, 23):

    verborum,

    Ov. M. 14, 526.

    Lewis & Short latin dictionary > asperitas

  • 18 augeo

    augĕo, auxi, auctum, 2, v. a. and n. ( perf subj. auxitis = auxeritis, Liv. 29, 27: auceta: saepe aucta, Paul. ex Fest. p. 25 Müll.; v. Müll. ad h. l.) [Gr. auxô auxanô; Lith. augu, and augmu = growth; Sanscr. vaksh; Goth. vahsjan, and auka = growth; Germ. wachsen; Engl. wax; also allied to vegeo vegetus, vigeo vigor, vigil [p. 204] v. Curt. pp. 67, 186 sq., and Bopp, Gloss. p. 304 b].
    I.
    Act., to increase, to nourish (orig., to produce, bring forth that not already in existence; in which signification only the derivative auctor is now found).
    A.
    1.. To increase, enlarge, augment, strengthen, advance that which is already in existence (class. in prose and poetry; syn.: adaugeo, amplio, amplifico): Quicquid est hoc, omnia animat, format, alit, auget, Pac. ap. Cic. Div. 1, 57, 131:

    cibus auget corpus alitque,

    Lucr. 1, 859:

    redductum (animale genus) daedala tellus alit atque auget generatim pabula praebens,

    id. 1, 229; 5, 220; 5, 322;

    6, 946: virīs,

    id. 6, 342:

    in augendā re,

    Cic. Rab. Post. 2; 14; so,

    in augendā obruitur re,

    Hor. Ep. 1, 16, 68:

    rem strenuus auge,

    increase your gains, id. ib. 1, 7, 71:

    opes,

    Nep. Thras. 2, 4:

    possessiones,

    id. Att. 12, 2:

    divitias,

    Vulg. Prov 22, 16:

    dotem et munera,

    ib. Gen. 34, 12:

    rem publicam agris,

    Cic. Rosc. Am. 18; so Tac. H 1, 79:

    aerarium,

    id. A. 3, 25:

    vallum et turres,

    id. H. 4, 35:

    classem,

    Suet. Ner. 3:

    tributa,

    id. Vesp. 16:

    pretium,

    Vulg. Ezech. 16, 31:

    numerum,

    Suet. Aug. 37, and Vulg. Deut. 20, 19 al.:

    morbum,

    Ter. Hec. 3, 1, 54:

    suspitionem,

    id. Eun. 3, 1, 46; Suet. Tit. 5:

    industriam,

    Ter. Ad. prol. 25:

    molestiam,

    Cic. Fl. 12:

    dolorem alicui,

    id. Att. 11, 22 vitium ventris, id. Cael. 19:

    peccatum,

    Vulg. Exod. 9, 34:

    furorem,

    ib. Num. 32, 14:

    benevolentiam,

    Cic. Lael. 9, 30: animum alicujus, to increase one ' s courage, id. Att. 10, 14; so,

    animos,

    Stat. Th. 10, 23:

    vocem,

    to strengthen, raise, Suet. Claud. 33; id. Ner. 20' hostias, to increase, multiply, id. Aug. 96:

    ego te augebo et multiplicabo,

    Vulg. Gen. 48, 4 al. — Poet.:

    nuper et istae Auxerunt volucrum victae certamine turbam,

    i. e. have been changed into birds, Ov. M. 5, 301.—
    2.
    Trop., to magnify, to exalt, to extol, embellish, to praise (syn.:

    laudo, laude afficere, verbis extollere, orno): homo tenuis non verbis auget suum munus, sed etiam extenuat,

    Cic. Off. 2, 20, 70:

    aliquid augere atque ornare,

    id. de Or. 1, 21, 94; so,

    rem laudando,

    id. Brut. 12, 47:

    munus principis,

    Plin. Pan. 38 al. —
    B.
    Aliquem (aliquid) aliquā re, to furaish abundantly with something, to heap upon, give to, to enrich, endow, bless, load with: lunae pars ignibus aucta, the part that is entirely filled with fire, Lucr 5, 722: 3. 630: Tantā laetitiā auctus sum, ut nil constet, poët, ap. Cic. Fin. 2, 4, 14 oaque vos omnia bene juvetis, bonis auctibus auxitis, old form of prayer in Liv. 29, 27:

    alter te scientia augere potest, altera exemplis,

    the one can enrich you with learning, the other furnish you with examples, Cic. Off. 1, 1, 1:

    aliquid divitiis,

    id. Agr. 2, 26, 69:

    commodis,

    id. Phil. 11, 14 fin.:

    senectus augeri solet consilio, auctoritate, sententiā,

    id. Sen. 6, 17:

    gratulatione,

    id. Phil. 14, 6:

    honore,

    id. ib. 9, 6:

    honoribus,

    Hor. S. 1, 6, 11; so Tac. A. 6, 8:

    honoribus praemiisque,

    Suet. Caes. 52; id. Vit. 5: augeri damno, to be enriched with a loss (said comically), Ter. Heaut. 4, 1, 15:

    liberalitate,

    Tac. A. 3, 8:

    largitione,

    id. ib. 13, 18:

    nomine imperatorio,

    id. ib. 1, 3:

    cognomento Augustae,

    id. ib. 12, 26 et saep.—Also without abl.:

    Di me equidem omnes adjuvant, augent, amant,

    Plaut. Men. 3, 3, 27, and id. Ep. 2, 2, 8:

    aliquem augere atque ornare,

    to advance, Cic. Fam. 7, 17:

    aut augendi alterius aut minuendi sui causā aliquid dicere,

    id. Part. Or. 6, 22 solum te commendat augetque temporis spatium, honors, Plin. Pan. 24; so id. ib. 26; Suet. Claud. 12.—
    C.
    In the lang. of religion, t. t. (like mactare, adolere, etc.), to honor, reverence, worship by offerings:

    Aliquid cedo, Qui vicini hanc nostram augeam aram [Apoliinis],

    Plaut. Merc. 4, 1, 10:

    si quā ipse meis venatibus auxi, etc.,

    Verg. A. 9, 407.—
    II.
    Neutr., to grow, increase, become greater (rare; syn.: augesco, cresco, incresco; on this use of vbs. com. act., v. Ellis ad Cat. 22, 11): eo res eorum auxit, Cato ap. Gell. 18, 12, 7:

    usque adeo parcunt fetus augentque labore,

    Lucr. 2, 1163:

    ignoscendo populi Romani magnitudinem auxisse,

    Sall. H. 1 (Fragm. Orat. Philipp. contra Lepid. §

    6): O decus eximium magnis virtutibus augens,

    Cat. 64, 323:

    balnea Romae ad infinitum auxere numerum,

    Plin. 36, 15, 24, § 122; 2, 16, 13, § 71:

    veram potentiam augere,

    Tac. A. 4, 41 (Halm, augeri).—Hence, auctus, a, um, P. a., enlarged, increased, great, abundant; in posit. only as subst.:

    auctum vocabatur spatium, quod super definitum modum victoriae adjungitur,

    Paul. Ex Fest. p. 14 Müll. — Comp.:

    tanto mi aegritudo auctior est in animo,

    Plaut. Capt. 4, 2, 2:

    auctior est animi vis,

    Lucr. 3, 450:

    auctior et amplior majestas,

    Liv. 4, 2; 3, 68; 25, 16:

    auctius atque Di melius fecere,

    Hor. S. 2, 6, 3.—
    * Sup.: auctissima basis, Treb. Gall. 18.— Adv. probably not in use, for in App. Met. 4, p. 290 Oud., altius is the correct reading.

    Lewis & Short latin dictionary > augeo

  • 19 clima

    clĭma, ătis ( abl. plur. climatis, Firm. Math. 2, 13), n., = klima (prop. the inclination, slope; hence, cf. Lidd. and Scott under klima, II.),
    I.
    A clime, climate (late Lat.), App. Trism. p. 98, 23; Mart. Cap. 8, § 859; Tert. Anim. 49; Serv. ad Verg. G. 1, 246 (in Vitr. 1, 1, 10, used as Greek).—
    B.
    In gen. for region, part:

    clima medium ventris,

    Veg. Act. Vet. 1, 43, 3.—
    II.
    A land measure of 60 feet square, Col. 5, 1, 5.
    * clīmăcis, ĭdis, f.
    , = klimakis, a small staircase or ladder, Vitr. 10, 11, 8.

    Lewis & Short latin dictionary > clima

  • 20 climacis

    clĭma, ătis ( abl. plur. climatis, Firm. Math. 2, 13), n., = klima (prop. the inclination, slope; hence, cf. Lidd. and Scott under klima, II.),
    I.
    A clime, climate (late Lat.), App. Trism. p. 98, 23; Mart. Cap. 8, § 859; Tert. Anim. 49; Serv. ad Verg. G. 1, 246 (in Vitr. 1, 1, 10, used as Greek).—
    B.
    In gen. for region, part:

    clima medium ventris,

    Veg. Act. Vet. 1, 43, 3.—
    II.
    A land measure of 60 feet square, Col. 5, 1, 5.
    * clīmăcis, ĭdis, f.
    , = klimakis, a small staircase or ladder, Vitr. 10, 11, 8.

    Lewis & Short latin dictionary > climacis

См. также в других словарях:

  • Ventris — may refer to:* Ventris (crater), a lunar crater on the far side of the Moon * William Ventris Field, 1st Baron Field (1813 1907), English judgePeople with the surname Ventris:* Christopher Ventris (21st century), British tenor * Michael Ventris… …   Wikipedia

  • Ventris — (izg. vèntris), Michael (1922 1956) DEFINICIJA engleski arheolog koji je 1952. dešifrirao natpise iz Knososa (Kreta) i Mikene pisane tzv. linearnim pismom tipa B i time omogućio jasniji uvid u kretsko mikensku kulturu iz 15 12. st. pr. Kr.… …   Hrvatski jezični portal

  • Ventris — Michael George Francis Ventris (* 12. Juli 1922; † 6. September 1956) war ein englischer Architekt und Sprachwissenschaftler. Leistungen Ventris hatte 1952 zusammen mit John Chadwick die Linear B, eine in der mykenischen und minoischen Kultur… …   Deutsch Wikipedia

  • Ventris — This unusual name derives from the Middle English 12th century Adventurous , itself a derivation of the French Aventure a nickname surname for a bold warrior, a person of daring qualities. The name is also found in Scotland as Venters although… …   Surnames reference

  • Ventris (crater) — lunar crater data latitude=4.9 N or S=S longitude=158.0 E or W=E diameter=95 km depth= Unknown colong=203 eponym=Michael VentrisVentris is a lunar crater on the far side of the Moon. It is located between Schliemann crater just to the northwest… …   Wikipedia

  • Ventris, Michael — ▪ British architect and cryptographer in full  Michael George Francis Ventris   born July 12, 1922, Wheathampstead, Hertfordshire, Eng. died Sept. 6, 1956, near Hatfield, Hertfordshire       English architect and cryptographer who in 1952… …   Universalium

  • Ventris — /ven tris/, n. Michael George Francis, 1922 56, English architect and linguist. * * * …   Universalium

  • Ventris — Vẹntris   [v ], Michael George Francis, britischer Architekt und Schriftforscher, * Wheathampstead (County Hertfordshire) 12. 7. 1922, ✝ (Autounfall) bei Hatfield 6. 9. 1956; ermittelte die Sprache der in Linear B (kretische Schriften)… …   Universal-Lexikon

  • Ventris — /ˈvɛntrəs/ (say ventruhs) noun Michael George Francis, 1922–56, English philologist who deciphered a part of the ancient Mycenaean Greek known as Linear B script …  

  • Ventris — /ven tris/, n. Michael George Francis, 1922 56, English architect and linguist …   Useful english dictionary

  • Ventris, Michael (George Francis) — born July 12, 1922, Wheathampstead, Hertfordshire, Eng. died Sept. 6, 1956, near Hatfield, Hertfordshire British architect and cryptographer. At age 14 he heard a lecture on the continuing mystery of Linear B script (see Linear A and Linear B)… …   Universalium

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»